Composteerbare zakjes, biodegradeerbare bekers en bestek, biofolies, ... er worden heel wat 'composteerbare kunststoffen' op de markt gebracht. Maar zijn deze nu ook effectief composteerbaar en toegelaten in de GFT-container in onze IDM-regio?
Het antwoord is NEE!
Toch vinden we deze maar al te vaak terug in de gft-bak, dit met de beste bedoelingen van de gebruiker. Mensen willen hun gft-afval makkelijk & proper verzamelen in de keuken, hun gft-bak proper houden, … Maar ze veroorzaken heel wat hinder bij de compostering.
IDM voert het GFT-afval af naar de collega’s van VERKO in Dendermonde. Uit testen met dergelijke zakjes in het proces bleef na het eind van de tunnelcompostering bij VERKO nog te veel niet afgebroken materiaal achter in het eindproduct. Daarom kunnen we bioplastics niet toelaten bij het GFT. En ook in de blauwe zak verstoren ze het recyclageproces. Ze horen dus thuis bij het restafval.
Wat dan met al die logo's?
Het is niet omdat een product een composteerbaarheidslabel of logo draagt dat het ook effectief door de compostinstallatie kan verwerkt worden. Een logo is immers geen sorteerboodschap. Onderstaande logo's komen regelmatig voor. Ze lijken heel goed op elkaar maar zijn toch verschillend, alvast een eerste probleem om dit verschil op te merken. Maar ook al dragen producten dit label, dan nog zijn ze niet toegelaten in de GFT-container.
|
De Europese norm stelt dat het composteerbare materialen voor industriële compostering binnen een termijn van 12 weken moet composteren. In praktijk gebeurt dit niet, waardoor deze kunststoffen niet voldoende afbreken. |
|
Voor thuiscompostering stelt deze norm dat na 12 maanden bij omgevingstemperatuur tenminste 90% van het thuiscomposteerbare materiaal door een zeef van 2 mm moet gaan. Maar ook hier is de praktijk veel anders dan resultaten na tests in labo’s. |
En mogen ze dan bij het PMD?
Verpakkingen waar een label composteerbaar, of ‘bioafbreekbaar’ op staat, horen ook niet bij het PMD. Dit kan de recyclage verstoren als ze niet goed herkend worden door de sorteersensoren. Dit leidt tot lagere kwaliteit van recyclaten, vervaling van de kleur van recyclaat, etc. Ze zorgen voor vervuiling en het resulterende kunststofrecyclaat kan niet meer dienen voor nieuwe producten. Wanneer ze wel herkend worden, belanden ze sowieso in de fractie die naar verbranding gaat. Conclusie van het verhaal, gooi ze steeds bij het restafval.
Geboeid door het onderwerp en wil je meer weten?
- https://www.vlaco.be/composteerbare_kunststoffen
- Industriële compostering, hoe verloopt dit proces? https://www.vlaco.be/compost-gebruiken/wat-is-compost/het-composteringsproces
- 10 FAQ’s over composteerbare kunststoffen: https://www.vlaco.be/faq
Nog vragen? Contacteer ons via sorteren@idm.be